حضرت امام هادی (ع) : برای خداوند بقعه هایی است که دوست دارد در آنها به درگاه او دعا شود و دعای دعاکننده را به اجابت رساند ، و حائر حسین (ع ) یکی از آنهاست .

إن لله بقاعا یحب أن یدعی فیها فیستجیب لمن دعاه ، و الحیر منها

حضرت امام هادی (ع) : شخص شکرگزار ، به سبب شکر ، سعادتمندتر است تا به سبب نعمتی که باعث شکر شده است . زیرا نعمت ، کالای دنیاست و شکرگزاری ، نعمت دنیا و آخرت است .

الشاکر أسعد بالشکر منه بالنعمة التی أوجبت الشکر ، لأن النعم متاع و الشکر نعم و عقبی

حضرت امام هادی (ع) : اگر بگویم کسی که تقیه را ترک کند مانند کسی است که نماز را ترک کرده ، راست گفته ام .

لو قلت إن تارک التقیة کتارک الصلاة لکنت صادقا

حضرت امام هادی (ع) : اگر بگویم کسی که تقیه را ترک کند مانند کسی است که نماز را ترک کرده ، راست گفته ام .

لو قلت إن تارک التقیة کتارک الصلاة لکنت صادقا

حضرت امام هادی (ع) : هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد ، مصائب دنیا بر وی سبک آید ، گر چه تکه تکه شود .

من کان علی بینة من ربه هانت علیه مصائب الدنیا و لو قرض و نشر

حضرت امام هادی (ع) : به راستی که خدا ، جز بدانچه خودش را وصف کرده ، وصف نشود. کجا وصف شود آنکه حواس از درکش عاجز است ، و تصورات به کنه او پی نبرد ، و در دیده ها نگنجد ؟ او با همه نزدیکی اش دور است و با همه دوری اش نزدیک . کیفیت و چگونگی را پدید کرده ، بدون اینکه خود کیفیت و چگونگی داشته باشد . مکان را آفریده بدون اینکه خود مکانی داشته باشد . او از چگونگی و مکان بر کنار است . یکتای یکتاست ، شکوهش بزرگ و نامهایش پاکیزه است .

إن الله لا یوصف إلا بما وصف به نفسه ، و أنی یوصف الذی تعجز الحواس أن تدرکه و الاوهام أن تناله و الخطرات أن تحده و الأبصار عن الإحاطة به . نأی فی قربه و قرب فی نأیه ، کیف الالکیف بغیر أن یقال : کیف ، و این الأین بلا أن یقال : أین ، هو منقطع الکیفیة و الأینیة ، الواحد الأحد ، جل جلاله و تقدست أسماؤه

حضرت امام هادی (ع) : کسی که چهل روز گوشت نخورد بدخلقی پیدا کند ، و کسی که چهل روز پی در پی نیز گوشت بخورد اخلاقش بد می شود .

من ترک اللحم أربعین صباحا ساء خلقه ، و من أکل اللحم أربعین صباحا ساء خلقه

حضرت امام هادی (ع) : هر کس از خدا بترسد ، مردم از او بترسند ، و هر که خدا را اطاعت کند ، از او اطاعت کنند ، و هر که مطیع آفریدگار باشد، باکی از خشم آفریدگان ندارد ، و هر که خالق را به خشم آورد باید یقین کند که به خشم مخلوق دچار می گردد .

من التقی الله یتقی ، و من أطاع الله یطاع ، و من أطاع الخالق لم یبال سخط المخلوقین . و من أسخط الخالق فلییقن أن یحل به سخط المخلوقین

حضرت امام هادی (ع) : خداوند دنیا را سرای امتحان و آزمایش ساخته و آخرت را سرای رسیدگی قرار داده است ، و بلای دنیا را وسیله ثواب آخرت ، و ثواب آخرت را عوض بلای دنیا قرار داده است .

إن الله جعل الدنیا دار بلوی و الَخرة دار عقبی ، و جعل بلوی الدنیا لثواب الَخرة سببا ، و ثواب الَخرة من بلوی الدنیا عوضا

حضرت امام هادی (ع) : ستمکار بردبار ، بسا که بوسیله حلم و بردباری خود از ستمش گذشت شود و حق دار نابخرد ، بسا که به سفاهت خود ، نور حق خویش را خاموش کند .

إن الظالم الحالم یکاد أن یعفی علی ظلمه بحلمه و إن المحق السفیه یکاد أن یطفئ نور حقه بسفهه

حضرت امام هادی (ع) : کسی که خود را سبک می شمارد ، از شر او در امان مباش .

من هانت علیه نفسه فلا تأمن شره

حضرت امام هادی (ع) : اگر همه مردم مسیری را انتخاب کنند و در آن گام نهند ، من به راه کسی که تنها خدا را خالصانه می پرستد خواهم رفت .

لو سلک الناس وادیا شعبا لسلکت وادی رجل عبد الله وحده خالصا

حضرت امام هادی (ع) : حسد نیکوییها را نابود سازد .

الحسد ماحق الحسنات

حضرت امام هادی (ع) : تکبر و غرور ، دشمنی آورد .

الزهو جالب المقت

حضرت امام هادی (ع) : فقر آزمندی نفس است و ناامیدی بسیار .

الفقر شره النفس و شدة القنوط

حضرت امام هادی (ع) : بخل ناپسندیده ترین خلق و خوی است .

البخل أذم الأخلاق

حضرت امام هادی (ع) : طمع خصلتی ناروا و ناشایست است .

الطمع سجیة سیئة

حضرت امام هادی (ع) : امام هادی (ع ) به کسی که در ستایش از ایشان افراط کرده بود فرمودند : از این کار خودداری کن که تملق بسیار ، بدگمانی به بار آورد ، و اگر برادر مؤمنت مورد اعتماد تو واقع شد ، از تملق او دست بردار و حسن نیت نشان ده .

قال ابوالحسن الثالث (ع ) لرجل و قد أکثر من إفراط الثناء علیه : أقبل علی شأنک ، فإن کثرة الملق یهجم علی الظنة ، و اذا حللت من أخیک فی محل الثقة فاعدل عن الملق الی حسن النیة

حضرت امام هادی (ع) : هرگاه در زمانه ای عدل بیش از ظلم رایج باشد ، بدگمانی به دیگری حرام است ، مگر آنکه آدمی بدی از کسی ببیند ، و هرگاه در زمانه ای ظلم بیش از عدل باشد ، تا وقتی که آدمی خیری از کسی نبیند ، نباید به او خوش بین باشد .

اذا کان زمان العدل فیه أغلب من الجور فحرام أن یظن بأحد سوء حتی یعلم ذلک منه ، و اذا کان الجور أغلب فیه من العدل فلیس لأحد أن یظن بأحد خیرا ما لم یعلم ذلک منه

حضرت امام هادی (ع) : بهتر از نیکی نیکوکار است ، و زیباتر از زیبایی ، گوینده آن است ، و برتر از علم حامل آن است ، و بدتر از بدی ، عامل به آن است ، و وحشتناکتر از وحشت ، آورنده آن است .

خیر من الخیر فاعله ، و أجمل من الجمیل قائله ، و أرجح من العلم حامله ، و شر من الشر جالبه ، و أهول من الهول راکبه